Saturday 27 November 2010

പഥികന്‍

അറിയാത്ത പാട്ടും, വിജനമാം വഴിയും ...
പിറന്ന നാള്‍ തൊട്ടേ കലങ്ങിയ കണ്ണുകളില്‍,
സ്വപ്നത്തിന്‍ വിത്തുകള്‍ മുളക്കുന്നുമില്ല.
ഇനിയീ വഴിത്താരയില്‍ ഞാനൊരു
കരിയിലയും.....
കാറ്റായ് നിന്‍റെ സ്നേഹവും,
വൈകിപ്പോയ് എന്നിലെ
ഹരിതാഭ മങ്ങിപ്പോയ് ...
ഇനി നിന്‍ സാന്ത്വനം എന്നില്‍ നിന്നും,
പൊഴിക്കില്ല മര്‍മ്മരം.
കൊഴിയും ഇലകള്‍ക്കില്ല സംഗീതം
എന്നു നീ അറിയുക. 



1 comments:

ദയ said...

arinju...

Post a Comment